Het was dus de bedoeling om half augustus in Nederland te zijn, we vonden dat we wat te vieren hadden. Helaas is het allemaal een beetje anders uitgepakt, maar we gaan ervan uit dat deze keer uitstel geen afstel betekent.
We hadden het hier in Spanje (in Nederland ook, hoorde ik achteraf) helemaal geregeld. Mara en Henk waren geheel volgens planning hier en geïnstalleerd, hun hond Sjors had het hier naar haar (Sjors is een zij) zin en tussen zij en onze Teo ging het ook prima. Daags voor we zouden vertrekken viel iemands (ik weet niet meer wiens) oog op een bruine vlek op het plafond van de benedenverdieping. Geen paniek, dachten we nog, kijken we wel naar als we terug zijn. Op de vertrekdatum komen we met onze koffer de trap af om te ontdekken dat er op meerdere plaatsen water lekt uit het plafond. Dit alles speelde zich af in de vakantieperiode, in het weekend en rond 15 augustus, een nationale feestdag. Wat hier in Spanje op het platteland zoveel betekent dat je op jezelf bent aangewezen. We hebben uiteraard een hoofdkraan waarmee we het water af kunnen sluiten, maar dan zit gelijk het hele huis zonder water. Het is niet mogelijk om alleen de verdieping (waar het lek was) af te sluiten, anders zouden we dat gedaan hebben. Dan hadden onze gasten gewoon water gehad en kon de reparatie uitgesteld worden tot onze terugkomst. Maar dat ging niet en onze gasten achterlaten zonder water was uiteraard ook geen optie. Dus zat er niets anders op als een paar uur voor vertrek onze reis naar Nederland af te zeggen.
De koffer ging weer naar boven en werd ingeruild voor hamer en beitel. En dan moet je ergens beginnen, aan een plafond waar van alle kanten water naar beneden druppelt. Dus op de natste plaatsen de zaak open gemaakt. Het werd al gauw duidelijk dat de problemen afkomstig moesten zijn van de badkamer. En omdat ik zelf het loodgieterswerk daar gedaan had, begon het zelfvertrouwen in eigen kunnen af te nemen. Er werd besloten om tegels in de badkamer te verwijderen om te kijken of daar het lek zat. Niet dus, alles droog.
Toen hield het voor mij op: het lek moest ergens in de badkamer zitten, maar de vloer open maken zou het einde van de vloerverwarming betekenen. En op maandag zou er, ondanks de feestdag, “professionele” hulp komen.
Ondanks al die toestanden hadden we het ondertussen heel gezellig met onze housesitters, en tussen Teo en Sjors klikte het vanaf dag één.
En op maandag verscheen Jaap van Finca Mirador (heeft ons als eerder geholpen met een en ander), samen met zijn vriend Andy, een gepensioneerde deskundige. Andy ging gelijk met de boorhamer aan de gang en vond het lek: een doorgeroeste waterleiding pijp, juist onder de douchevloer.
Aangezien alles gesloten was moest er een creatieve oplossing bedacht worden om het lek provisorisch dicht te maken met wat er voorhanden was: in dit geval bleken een stukje tuinslang en een paar slangenklemmen te werken.
Pas daags daarop kon ik aan de juiste spullen komen om de lekkage te verhelpen. Vervolgens kon er begonnen worden met het herstellen van de schade: eerst weer tegelen in de badkamer (gelukkig hadden we nog dezelfde tegels), en later het plafond op de begane grond. Inmiddels is alles weer gerepareerd.
Naar aanleiding van deze hele toestand hebben we gelijk maar besloten om de waterdruk omlaag te brengen: standaard staat hier een druk van ongeveer 6 bar op het leidingwater. Daar zit nu een begrenzer in die de druk omlaag brengt tot een kleine 3 bar, ongeveer hetzelfde als in Nederland. Hiermee hopen we het risico op volgende lekkages omlaag te brengen.
Zo viel onze geplande vakantie letterlijk en figuurlijk in het water. De financiële schade bleef beperkt tot de tickets, we waren al ingecheckt voor de heenvlucht dus daar konden we niets meer mee. De tickets voor de terugvlucht konden (tegen betaling) wel worden veranderd, maar we hebben nog geen idee wanneer we naar Nederland willen gaan. Dus hebben we die maar laten verlopen.
Ja, en voor Mara en Henk verliep alles dus ook een beetje anders als gepland. Maar we denken dat ze zich toch wel vermaakt hebben en willen hun nogmaals bedanken voor de genomen moeite om hierheen te komen!
Wat inburgeren betreft zijn we in Augustus nogal het een en ander tekort geschoten. Het was namelijk groot feest in Turis, we weten niet precies wat er aan de hand was, maar iets bestond er 50 jaar. Er was vanalles georganiseerd in het dorp, maar wij hebben er niet veel van meegekregen. Er waren nogal wat stieren betrokken bij de verschillende evenementen, en dan haken wij al gauw af. Er was zelfs op het dorpsplein een heuse stierenvechtersarena gemaakt.
Het lijkt erop dat het warmste deel van de zomer voorbij is. We hebben de eerste onweersbuien al weer gehad en temperaturen komen nagenoeg niet meer boven de dertig graden. Tijdens die eerste onweersbui zijn er weer potplanten omgewaaid en toen hebben we besloten om de hele westkant van de benedenverdieping van zeilen te voorzien: er zijn twee transparante zeilen bijgekomen, transparant omdat het anders te donker zou worden. Dus de komende winter (december, januari, februari) gaat onze benedenverdieping er zo uitzien:
Ook hebben we alvast een palet pellets voor de kachel laten komen. De vrachtwagen kon niet onder de poort door en het elektrische palettruckje wat ze bij zich hadden kwam vast te zitten in de modder (dit gebeurde allemaal tijdens de eerste regenbui van het seizoen). We hebben dus ruim een ton aan houtpellets naar achter moeten kruien.
We hebben goed geslapen.
Hoi Wim em Rita en Theo,
Het was voor jullie niet “leuk” om de verjaardag van Wim niet in Nederland te kunnen vieren.
De samenvatting doet ons herinneren aan een “spannende”, fijne, gezellige week. Wat wonen jullie mooi. En knap Wim om de schade te herstellen, want dit moet toch niet eenvoudig zijn geweest.
Onze Sjors moest wennen aan het missen van zijn stoei vriendje.
Jullie ook bedankt voor de gastvrijheid. Het smaakt, eerlijk gezegd, naar meer! Groetjes Henk en Mara
Dat was een hele toestand zeg, maar jullie zijn niet voor een gat te vangen!!
Het ziet er weer perfect uit in jullie prachtige huis.
Er komt vast wel weer een gelegenheid om naar Nederland te komen.
Hier komt de herfst eraan, na een prachtige zomer.
Groetjes Jeanne en Peter.
Hoi. Uit jullie vervelende ervaring blijkt wel dat jullie samen niet voor een gat te vangen zijn. Samen zijn jullie sterk en nu de blik weer naar de toekomst.
Pff wat was dat een tegenvaller zeg….jullie kwamen niet maar voor jullie natuurlijk veel erger. Ik vind het knap zoals jullie dat zelf allemaal weer gedaan hebben. Het ziet er weer prachtig uit. Ga maar snel opnieuw boeken want ik lees net dat Henk en Mara staan te popelen weer terug te komen. Xxx
Liefs van ons
Wat zijn jullie toch kanjers!!!
Niet voor 1 gat te vangen…én weer door!!!
Wat schattig de hondjes zo samen😍
Jullie zitten er deze winter in ieder geval lekker warmpjes bij🔥🔥
Dikke kus van ons😘😘🐶