Hoewel we eigenlijk altijd vakantie is voor ons, hebben we nu extra vakantie: de Spaanse les ligt stil tot ergens in september. Nog meer vrije tijd, mede doordat vanwege het weer de wekker één uur eerder (om zes uur) afloopt. Maar er is hier altijd wel iets wat gedaan kan (nadruk op kan, want we hebben een hekel aan moeten) worden.
Maar even terugkomend op die Spaanse les: Ons eerste leerjaar zit erop. Weliswaar halverwege de cursus “binnegevallen” hebben we toch een officieel diploma mogen ontvangen, nog wel uit handen van de burgemeester van Turis. De diploma-uitreiking vond plaats in het museum van Turis. Nu is het niet zo dat we al vloeiend Spaans spreken, maar het begin is gemaakt en we hebben ons al weer opgegeven voor het 2e leerjaar.
Achter in de tuin staat een zogenaamde paellero, een gebouwtje waarin men de paella bereid. Bij nagenoeg elk huis tref je zo’n hok aan, met daarin een gasbrander en gasflessen, paella pannen in de maten groot tot heel groot en in ons geval ook nog een grote binnen barbecue. Wij hebben ons nog niet verdiept in de ingewikkelde materie van het maken van paella, en voor barbecueën hebben we een andere oplossing, dus is de paellero bij ons in gebruik als opslag voor alles wat met het onderhoud van tuin en zwembad te maken heeft. Het gebouwtje is opgetrokken uit kale grijze betonblokken, met een deur en raam die dringend aan een vers likje verf toe zijn, kortom het zag er niet zo netjes uit als we zouden willen. Dus het metsel- en verfgereedschap maar weer eens tevoorschijn gehaald.
Het bezetten van de muren was het zwaarste gedeelte van de klus. Uiteraard wordt er alleen in de ochtend gewerkt.
De afwerking
Het eindresultaat
Dan hebben we aan de achterkant van het zwembad een tweetal oude druivenranken die ondersteund werden door een primitieve constructie van ijzeren waterpijpen en pvc-buizen. De oplossing:
De druiven voelen zich al helemaal thuis
En nu we het toch over vruchten hebben: we gaan regelmatig met Teo een eindje wandelen, via onze achteruitgang lopen we zo het aangrenzende landbouwgebied in. Alweer een tijdje geleden troffen we daar een overvloed aan bramenstruiken aan en nu zijn de eerste bramen rijp.
In onze eigen boomgaard hadden we tot voor kort pruimen, nu appels en peren. Rita is alweer druk bezig met het koken van jam.
De bananen en vijgen komen eraan
En zo langzamerhand zijn we ons aan het voorbereiden op een weekje Nederland, wat komende vrijdag begint. Onze house-sitters zijn per auto onderweg (vandaag aangereden) vanuit Nederland en worden komende dinsdag verwacht, mét hun eigen hond.
Petje af voor de diploma’s, schuurtje, pergola en jam.
Wat leuk om te zeggen…tot zaterdag.
Liefs Henny en Ger
Wat een leuke blog weer! Ik lees hem altijd met veel plezier en heb veel bewondering 🤩 voor al het (leuke) werk wat jullie verzetten! Het ziet er allemaal top 👍 uit, groetjes Loes
Proficiat met het behalen van jullie diploma. Wim heet jij tegenwoordig ook van der Sanden. Zo te zien wel.🤭
Zit ik vanmiddag op you tube muziek te zoeken staat daar ineens de grote spaans / Nederlandse musicus Wim van de Sande tussen alle andere grootheden. Zoals neil Diamond. LA Comparsa speel jij 4 verschillende instrumenten zo te zien. Knap jeugd sentiment. Die goeie tijd op zondagmiddag in Sterksel..
En nu kunnen jullie de koffers bijna gaan pakken.🙋♀️
Wat is het mooi geworden..knap werk 👍👍👍
En op naar een weekje welverdiende vakantie.