Sinds Rita’s korte trip naar Nederland (half Maart) is het hier eigenlijk constant koud en regenachtig geweest, en min of meer noodgedwongen hebben we een aantal weken gewoon niks of niet veel gedaan. Het was buiten gewoon niet aangenaam.
Dit eigenlijk in tegenstelling met de maanden daarvoor, hartje winter was het over het algemeen zonnig. Wel fris, maar daar hebben we jassen en truien voor. Zo zijn we een aantal keren gaan wandelen, er blijken hier in de buurt al, veel wandelroutes te zijn. De eerste die we zijn gaan verkennen is de Cueva del Turche (De Grot van Turche), een indrukwekkende plek waar een 60 meter hoge waterval een meertje vormt waarin gezwommen kan worden. Achter de waterval bevindt zich een grot die alleen toegankelijk is via het water. Het geheel is omsloten door tientallen meters hoge wanden waardoor een soort van microklimaat ontstaat waar zomer en winter de temperatuur zo rond de 18 tot 20 graden blijft. Een populaire plek, zo bleek, met nogal wat wat mensen die daar aan het picknicken waren. En deze plek is vlak bij, zo’n 11 kilometer van ons vandaan.
Nog dichter bij huis, op zo’n 7 kilometer, begint net voor Alborache de Ruta de los Molinos. Dat is een wandeling langs de Buñol rivier met oude watermolens, stuwen en kleine watervallen. Het wandelpad loop door een rivierenbos met hoge populieren. Alborache is een dorpje wat al heel lang gebruikt maakt van de rivier: 11 molens standen langs de rivier, waarvan het overgrote deel zorgde voor aandrijving in de papierfabrieken van Alborache, die in het midden van de 19e eeuw floreerde. Inmiddels zijn er van de meesten alleen ruines over, een paar zijn er gerestaureerd en omgetoverd in accommodatie of particuliere woning.
Herders met een kudde schapen of geiten kun je overal tegenkomen. Zo ook die middag.
Gedurende de winter hebben we hier en daar nog wat gesnoeid en veel oud snoeisel opgestookt. Ook hadden we de boomgaard onkruidvrij en terwijl een aantal bomen pas in bloesem kwamen konden we al weer citrusvruchten oogsten.
Inmiddels moet de strijd tegen het onkruid weer hervat worden, want nog maar een paar dagen geleden zag de boomgaard er nog zo uit. En na regen komt niet alleen zonneschijn.
We volgen trouw twee maal per week de Spaanse les, en we maken vorderingen. Langzaam weliswaar, maar beetje bij beetje beginnen er woorden te blijven hangen. Het niveau is niet al te hoog, zoals te zien is op de volgende plaatjes:
We communiceren al een beetje met de buren, soms met een beetje Engels ertussendoor,
en altijd nog met behulp van Google Translate. Maar het lukt om ons verstaanbaar te maken. Zo hebben we met de zijburen afgesproken dat zij voor Teo gaan zorgen als wij in Augustus naar Nederland gaan. En met de buren aan de voorkant gaan we samen de afrastering tussen ons in herstellen/vernieuwen.
Oh ja, wat de muziek betreft: best wel druk geweest en een en ander opgenomen. Er moeten alleen nog filmpjes bij gemaakt worden. Gaat nog even duren maar over een paar weken zou er beweging moeten komen op mijn Youtube kanaal: Wim van de Sande: Een oude hobby weer opgepakt
